oneven

Ik houd van oneven. Heb ik even geluk dat zoon 1 vijf jaar is, zoon 2 drie jaar en zoon 3 vijf maanden.

 

Zo zijn ze.

Het bordje kocht ik op marktplaats, geïnspireerd door Zilverblauw.

ik werd de koning

Ik dacht ik probeer eens iets anders op snijgebied. Iets voor boven deze blog. Ik maakte een foto van mezelf, tekende hem na en snee hem  uit en opeens was ik Koning Willem Alexander geworden. Gek hoe die dingen gaan.

Natuurlijk probeerde ik toen Maxima ook uit te snijden. Maar dat ging dan weer niet. Ik had misschien manlief als voorbeeld moeten nemen.

Toen probeerde ik iets zonder voorbeeld, want wie weet wat er dan gebeurde. 

Het was al laat.

#5/52

Zoon 3 ging wennen op het kinderdagverblijf. Gelukkig is ie daar (nog even)samen met zoon 2. Het boefje heeft daar braaf een fles leeggedronken (thuis blieft hij niets anders dan melk-rechtstreeks-uit-mama). 

O, wat voelde ik me onthand zonder kinders thuis. Duizend mogelijkheden, maar wat te doen? Ik belde eens ongestoord, maakte (nog meer) plannen en zong wat. En wat was ik blij toen we weer samen waren. 

Toen werd zoon 2 ziek. En niet zo'n beetje. Zoon 1 had het de griep de week ervoor al gehad. Dus die kon het niet meer krijgen...

Op volgorde van binnenkomst ging het verder met zoon 3. Nog altijd niet beter. En als laatste viel manlief ook ten prooi aan deze rondwarende griep. Ik moet bekennen dat ik niet de beste zuster ben, maar ik doe mijn best.

Op een gegeven moment word ik gek van het binnenzitten en wat doe je dan? Je gaat naar de bios (nog meer zitten en binnen, en...nog meer filmpjes). We gingen naar een film over politieauto met toevallig dezelfde naam als zoon 2. Voordat we er waren sliep zoon 2 al.

Maar gelukkig ontwaakte hij weer en hebben zoon 1 en 2 met rode konen naar de spannende avonturen gekeken. En ik naar die mennekes met rode koontjes.

geboorte van snijkunst en zoon3

Voor alledrie de zoons maakten we de geboortekaartjes zelf: voor zoon1 met een berentekening van z'n tante van 11, voor zoon2 een kunstwerkje van stof met een luchtballon en bij zoon3 was ik door het snijvirus gegrepen. Ik volgde bij HIPRaven een workshop papercutting en daarna was geen papiertje meer veilig. 

Ik fantaseerde over drie jongetjes in het bos van Ronja de Roversdochter. En toen werd Borka's zoon geboren:

Ik zie hem al op een tak in de zon zitten.

Wat een feest: een gezonde derde zoon.

Na de eerste weken als een slak geleefd te hebben (zover dat gaat met drie kinders), kreeg ik het op mijn heupen. We kregen zoveel leuke reacties op het kaartje dat manlief en ik wilde plannen maakten: een set kerstkaarten en meer. Natuurlijk wel verantwoord, biologisch, dynamisch en ecologisch en als dies meer zij.

Ik ging als een haas aan het snijden.

...

Wordt vervolgd.

#4/52

Zoon 2 en 3 kruipen op grijze dagen onder vrolijke dekentjes en knuffelen wat af.

Gelukkig is er kleurige klei.

Zoon 3 met zijn bijna-naamgenoot.

een reisje naar reims

We gingen met de trein op reis. Niet naar Reims maar naar Amsterdam. We gingen naar de opera Reimsreisje.

Patatje in de trein is al de halve pret.

In de grote zaal van Nationale Opera en Ballet.

Ik weet het nog: vijf jaar oud, met roze pofjurk, lakschoenen en aap in de hand verbaasde ik me over de rode vloerbedekking en de lampjes. En over dat enorme podium waarop mensen prachtig zongen. Zou zoon 1 het over 22 jaar ook nog weten? Het maakt niet uit. Ergens is het opgeslagen. Al is het maar dat we om kwart voor tien door de stille donkere straten naar huis fietsten. 'Waar zijn alle mensen, mama?'